Herbata czarna, zielona, biała, czerwona… Niełatwo odnaleźć się wśród tych wszystkich odmian, których napar tak bardzo cenimy! Odkryj różne rodzaje herbaty: szybki przegląd, aby pić z większą świadomością! Herbata czarna – najpopularniejsza herbata Jest najczęściej spożywany na świecie, a zwłaszcza na Zachodzie. Jej ciemna barwa wynika z procesu utleniania, który trwa dłużej niż w przypadku herbat zielonych czy białych. To również nadaje mu ten szczególny i wyraźniejszy aromat. Jednak wszystkie herbaty pochodzą z tej samej rośliny, drzewa herbacianego (lub Camellia sinensis). Istnieje wiele odmian czarnej herbaty. Oto kilka przykładów: • Herbata z regionu Assam, położonego w północno-wschodnich Indiach, niedaleko Bhutanu. Charakteryzuje się ona wyrazistym smakiem. • Czarna herbata cejlońska pochodzi ze Sri Lanki, bo tak brzmi stara nazwa tej małej wyspy. Jej smak jest również intensywny. • Darjeeling wywodzi się z tytułowego miasta i jego regionu – West Bengal w Indiach. Uprawiana na zboczach Himalajów, oferuje świeże i roślinne nuty aromatyczne. • Czarna herbata Yunnan pochodzi z południowo-zachodnich Chin. Uprawiana jest na wysokości 2500 metrów. Jej goryczka jest subtelna, a nuty z dyskretnymi akcentami wilgotnej ziemi. Zielona herbata – bardziej popularna w Azji Ze swojej strony zielona herbata podlega mniejszym przemianom niż czarna, ponieważ jest tylko częściowo utleniona. Herbatę szybko podgrzewa się do 100°C, co niszczy enzymy odpowiedzialne za utlenianie. Liście są następnie zwijane w patyczki, kulki lub skręty. Aby je lepiej magazynować, są wreszcie suszone. Zielona herbata może mieć wiele postaci i pochodzić z różnych regionów. Genmaicha to japońska zielona herbata doprawiona prażonymi i dmuchanymi ziarnami ryżu z nutą orzecha laskowego. Ta zielona herbata, nazywana herbatą Popcorn, jest symbolem Japonii. Historia zielonej herbaty Genmaicha Według legendy, pewien samuraj chciał odciąć głowę swojemu słudze, Genmai, wściekłemu, za to, że ten rozlał ryż w jego herbacie. Ale po skosztowaniu tego naparu, zdając sobie sprawę z jego wyjątkowego i pysznego smaku, nazwał go „Genmai-cha”, na cześć swojego sługi („cha”, co po japońsku oznacza „herbatę”). Gunpowder to chińska zielona herbata z prowincji Zhejiang. Łatwo ją rozpoznać po liściach: zwinięte w kulki, wyglądają jak proch strzelniczy. Herbata ta cieszyła się powodzeniem w krajach Maghrebu i znajduje się w marokańskiej zielonej herbacie. Sencha to najbardziej popularna herbata w Japonii. Jest również uważany za napój gościnności! Jej liście są długie i płaskie. Jej napar jest klarowny i bardzo orzeźwiający. Matcha jest sproszkowaną zieloną herbatą, której degustujemy samą substancję: jest to jedyna herbata, w której cały liść jest wchłaniany przez wodę. Ta herbata jest coraz częściej stosowana w kuchni, zwłaszcza do przyprawiania wypieków. Biała herbata – rzadka i delikatna Charakterystyki liści białej herbaty są najbardziej zbliżone do świeżo zerwanych liści (poddaje się je tylko dwóm etapom przetwarzania: więdnięciu na wolnym powietrzu i suszeniu). W przeciwieństwie do zielonej herbaty nie jest zatem zwijana. Herbata biała charakteryzuje się również długimi pędami, czasami pokrytymi lekkim puchem. Aby mogła uwolnić całą swoją delikatność, ta drogocenna herbata musi być przygotowana co do joty. Każda biała herbata ma swoje osobliwości, ale generalnie wymaga 5-10 minutowego naparu. Woda źródlana mineralna powinna być podgrzana do temperatury od 30 do 75°C, nie więcej. W ten sposób biała herbata zachowuje swoje witaminy i niepowtarzalny smak. Najbardziej pobożni piją go z gaiwan (lub zhōng), chińskiej porcelanowej filiżanki z pokrywką. Żółta herbata – czyli herbata cesarska Żółta herbata rośnie na wyspie Juan Shan na jeziorze Dong Ting. Rośnie również na górze Meng w prowincji Syczuan. Produkowany w niewielkich ilościach jest bardzo cennym produktem. Jej rzadkość jest tak duża, że Chińczycy kojarzą ją z żółtym, kolorem cesarza. Jak przygotowuje się tę herbatę cesarska ? Zbierane są pąki i pierwszy liść. Suszenie odbywa się następnie w woku przysłoniętym słomą. Zbiór następnie przechodzi przez fazę fermentacji przez około dwadzieścia godzin. Następnie herbata jest zwijana i suszona w piekarniku. Przejdźmy do przygotowań. Żółtą herbatę należy parzyć przez 4 do 5 minut w wodzie o temperaturze 70-80°C. Możesz ją następnie przelać do filiżanki lub do gaiwan (dokładnie jak biała herbata!). Jest ona bogata w przeciwutleniacze i ma niską zawartość taniny. Prawdziwa uczta dla podniebienia i żołądka!